abook.gr

αλήθειες σμιλεύονται με την ίδια φαντασία

Σε ένα κόσμο όπου οι αλήθειες σμιλεύονται με την ίδια φαντασία που διαμορφώνει τα όνειρα, ο καθρέφτης του ρολογιού δείχνει την ώρα που επιθυμεί ο κάθε ένας να δει. Στην πλατεία των Ξεχασμένων Ψαριών, η μαύρη ορχιδέα στέκεται ανυποχώρητη, τυλιγμένη γύρω από το παλιό θρόισμα της παλαιάς εφημερίδας που κρέμεται από ένα φάντασμα ελαφρώς υποσχόμενο. Τα ελαφριά φύλλα της, σαν ξεχασμένες λέξεις, καταγράφουν τις φωνές που αναδύονται από το έδαφος.

Ο Μπεν, ο πρωταγωνιστής της δικής του υπερφυσικής αναρχίας, ξυπνά στη μέση μιας σπασμένης αυγής. Ο ύπνος του είναι η φυλακή του και η μοναδική του διέξοδος η έλλειψη φαντασίας. Σήμερα, το δωμάτιό του έχει μετατραπεί σε μια οροφή από κολοφόνια και φλόγες που μοιάζουν με χρυσές νυχτερίδες. Αν και ο θρόισμα της πόρτας μοιάζει με τον ήχο ενός θαλασσινού κοχυλιού που περιμένει να αντηχήσει στον καταιγισμό του κόσμου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: η αλήθεια βρίσκεται κρυμμένη στα ονειροπαγίδα του βράχου του.

Ενώ ο Μπεν εξερευνά τα βάθη της άρνησης του, η μορφή μιας λευκής καμηλοπάρδαλης εμφανίζεται στον καθρέφτη του. Ο καθρέφτης δεν έχει ακριβώς καθρέφτισμα αλλά μια ατέρμονη σειρά από ανακλάσεις που μπερδεύουν τη σκέψη. Η καμηλοπάρδαλη, έχοντας ελεύθερη πρόσβαση στον χωροχρόνο της λογικής, του ζητά να αναγνωρίσει ότι ο αληθινός κόσμος είναι τα όνειρα των άλλων. Οι προτάσεις της δεν είναι ερωτήσεις αλλά αμέτρητοι κρίκοι μιας αλυσίδας που κρέμεται από το κενό, περιμένοντας να είναι δεμένη σε μια αόρατη πραγματικότητα.

Ο Μπεν περνά μέσα από μια καταιγίδα χρωμάτων, συναντώντας το γεμάτο γυαλιά και διαλείμματα της ταβέρνας των ουράνιων τόξων. Στην ταβέρνα, οι γεύσεις είναι πλούσιες σαν συναισθηματικοί ανεμοστρόβιλοι και οι ιδιοκτήτες είναι χαρακτήρες που δεν θυμούνται τις ιστορίες τους. Ο διακομιστής, ένα ψηλό καλαμάρι με γυαλισμένα χρώματα, του προσφέρει ένα ποτήρι γεμάτο με το χρώμα των ονείρων. Αλλά ο Μπεν καταλαβαίνει ότι το ποτό είναι μια απλώς άλλη μορφή αλήθειας, και επιλέγει να το απορρίψει. Οι αλήθειες του κόσμου του δεν είναι ούτε στέρεες ούτε αέρινες, είναι απλώς ένα παιχνίδι για τους αόρατους θεατές του μυαλού του.

Καθώς περιπλανιέται, συναντά έναν γερανό που κρύβει ένα παράθυρο στους ανέμους των νυχτερινών κηδειών. Ο γερανός του αποκαλύπτει ότι κάθε αλήθεια είναι ένα πρόσωπο που φορά μια μάσκα, και οι μάσκες αυτές είναι φτιαγμένες από τις ενοχές των φεγγαριών. Το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε του φαίνεται σαν μια αδιάφορη πορεία προς τον άγνωστο προορισμό, που καθορίζεται από τα όνειρα των άλλων. Ο γερανός προσφέρει στον Μπεν ένα βιβλίο που είναι γεμάτο από λευκές σελίδες, αποδείξεις για τις αλήθειες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα.

Στη συνέχεια, ο Μπεν φτάνει στη χώρα των ανόητων ρολογιών, όπου κάθε λεπτό τρέχει ανεξάρτητα από τις ώρες και οι δείκτες του χρόνου χορεύουν στους ρυθμούς των αόρατων μελωδιών. Οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι αιώνιοι χορευτές που μετατρέπουν τις σκέψεις τους σε χρυσές χορδές που τεντώνονται προς τον ουρανό. Καθώς ο Μπεν αναλογίζεται τη σημασία του χρόνου και της αλήθειας, συνειδητοποιεί ότι τα όνειρα δεν είναι τίποτα άλλο από το κενό που γεμίζει με τις σκέψεις του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Ο Μπεν καταλήγει σε έναν κόσμο γεμάτο με άγγελους και δαίμονες που παίζουν με τα νήματα της ανθρώπινης συνείδησης. Οι άγγελοι του προτείνουν να ανακαλύψει τον εαυτό του μέσα από μια σειρά ανόητων πράξεων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ενώ οι δαίμονες του προτείνουν να κατανοήσει τη σημασία των ονείρων που τον κατακλύζουν. Κάθε πρόταση είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συνδυαστεί η αλήθεια με το όνειρο, η λογική με το φανταστικό.

Στο τέλος της αναζήτησής του, ο Μπεν βρίσκεται σε έναν υπερφυσικό λόφο, ο οποίος είναι γεμάτος από ατελείωτες αναγνώσεις και ερμηνείες του κόσμου. Εκεί, καταλαβαίνει ότι οι αλήθειες και τα όνειρα είναι δύο όψεις της ίδιας νομισματικής πραγματικότητας. Ο καθένας από εμάς επιλέγει την ερμηνεία που τον βολεύει περισσότερο, και τα όνειρα είναι απλώς η αντανάκλαση της επιθυμίας να κατανοήσουμε την αλήθεια που δεν είναι ποτέ απόλυτη.

Εκεί, στο λόφο της συνειδητοποίησης, ο Μπεν αναγνωρίζει ότι οι αλήθειες του κόσμου δεν είναι τίποτα άλλο παρά εκδοχές των ονείρων που ζούμε, και τα όνειρα είναι οι μοναδικές αλήθειες που μπορούμε πραγματικά να ανακαλύψουμε. Και με αυτό το συμπέρασμα, βυθίζεται ξανά στη μαύρη ορχιδέα, που τώρα του φαίνεται σαν η μοναδική του πηγή αλήθειας σε έναν κόσμο γεμάτο από όνειρα και παραμύθια.


texts A. I.

κείμενα A. I.

artificial intelligence

Τεχνητή νοημοσύνη